KEİG DİZİSİ : Politika raporu
HAZIRLAYAN : KEİG Platformu
BİRİNCİ BASIM : Eylül 2014
DİL : Türkçe – İngilizce
Nereden Başladık?
Kadın istihdamını desteklemeye yönelik devlet politikası son yıllarda belirli eksenlere dayalı olarak gelişmektedir. Esnek çalışma ve atipik istihdam biçimleri, girişimcilik ve sürekliliği olmayan güvencesiz çalışma biçimlerinin kurumlaştırılması olarak belirlenen bu eksenlerin kadın istihdamını artıracağı varsayılmaktadır:
(1) Esnek çalışma ve atipik istihdam biçimlerinin kadın istihdamını artıracak temel çözüm araçları olduğu her fırsatta dile getirilmektedir. Kamuda çalışan kadınların annelik halinde 5 yıla varan sürelerle kısmi süreli çalışmaları ile düzensiz ve/ya da enformel çalışanların geçici istihdam ajansları yoluyla çalışmalarını içeren düzenlemelerin yapılacağı, bu kapsamda gündeme getirilen hususlar arasındadır. Bunun dışında, “kadınların kendilerinin esnek çalışmak istedikleri” yönündeki iddialar da çocuğuna uzun bir dönem, evde, kendi başına bakmak isteyen “iyi anne” kurgusuna dayandırılarak sık sık gündeme getirilmektedir. Kadınların anne olduklarında yaşamın diğer alanlarından çekilmelerini doğallaştıran ve “annelik görevleri”ni eksiksiz yerine getirmelerini bekleyen bu kurgu yerine anneliğin bireysel bir seçim olarak yaşanmasını sağlayacak gerçek alternatiflerin yaratılması gerekmektedir. Bu noktada, “esnek” kavramıyla tabir edilen çalışma biçimleri ile atipik istihdam uygulamalarının zorunlu değil, haklar/sosyal güvenlik/gelir düzeyi açısından arzu edilir alternatifler olarak sunulması ve ulaşılabilir, kaliteli bakım hizmetlerinin yaygın olarak sağlanması önem taşımaktadır..
(2) Kadın istihdamının artırılması noktasında kadın girişimciliğinin desteklenmesine yönelik söylem ve girişimler de öne çıkarılmaktadır. Kadın girişimciliği -hizmet ve girişimler düzeyinde oldukça farklılaşmış bir politika alanı olmakla beraber- kitlesel düzeyde en fazla, ücretli istihdam alternatifi bulamayan kadınların gelir getirici faaliyet arayışlarına bir cevap olmaya yönelmiş, ev eksenli çalışma ve küçük ölçekli fason üretim gibi düşük profilli işleri teşvik eder olmuştur. Bu noktada, kadın girişimciliği ile ilgili hizmet ve teşviklerin, yüksek meslek profiline sahip ya da fırsat girişimcisi (sektörü bilen, kaynaklara erişim olanağı olan, vb.) kadınlara yönelik yoğunlaştırılmış bir temelde sunulması, zaruret girişimcisi olmaya aday kadınların ise ücretli çalışmaya yönlendirilmesi gerektiği yönünde KEİG olarak görüşlerimizi dile getirdik ve getirmekteyiz.
(3) Öte yandan, kadın istihdamını artırma politikaları kapsamında kırılgan, güvencesiz ve süreksiz olma eğilimindeki kadınlara ait var olan çalışma biçimleri, kısmi düzenlemeler yapılarak kurumlaştırılmaktadır. Ev hizmetlerinde çalışanlara yönelik kısmi kapsayıcılık içeren sosyal güvenlik düzenlemeleri yapılmakta, tarımda çalışan kadınlar ve ev eksenli çalışan kadınların kooperatifleşmesi desteklenmekte, hane içi bakım yükü nakit transferi yoluyla istihdam benzeri bir statüde düzenlenmek istenmektedir. Bu işlere yönelik olarak, çalışanların istihdam statülerini yasal zeminde tanıyıp destekleyecek, meslek ve işçi kimliğini güçlendiren düzenlemelerin yapılması acil bir ihtiyaçtır.
Rapor metnine buradan ulaşabilirsiniz.
* Bu rapordan kaynak göstermek kaydıyla yararlanılabilir.
